Największe nadanie (60 włók) otrzymał krajczy nadworny księcia i starosta dóbr pułtuskich, Jan z Białowieży spod Płońska [w 1472 r.]. Jego majętność jest wymieniona przy opisie parafii Grajewo. W tym czasie pojawia się wieś Konopki i Mirucie.

Bagiński Mieczysław, Skąd nasz ród., Warszawa 1975, s. 67.

Parafia Grajewo
(…) Jan z Białowieży stworzył do czasów podkanclerzego Szczuki największą w ziemi wiskiej majętność (ze wsiami Konopki i Mirucie). (…) Do uposażenia parafii wchodziły:
– dwa półwłóczki z chłopami w Konopkach w polu Naddawki – dwa półwłóczki z chłopami w Grajewie (…).

Bagiński Mieczysław, Skąd nasz ród., Warszawa 1975, s. 75.

Jan z Białowieży stworzył największą w ziemi wiskiej majętność, w której prócz Grajewa, założono Konopki i Mierucie (nie wiadomo kiedy; pierwsza wzmianka w 1529 r.).

Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku, [w:] Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego., pod red. Gnatowski M. i Majecki H., Warszawa 1975, s. 157.

Do końca XV w. na badanym terenie, obejmującym pow. wąsoski i fragment pow. wiskiego, powstało co najmniej 146 wsi, w tym około 30 zasiedlonych przez chłopów. Chłopi mieszkali też w niektórych wsiach drobnoszlacheckich, ale ustalenie wsi mieszanych nie jest możliwe. Doliczając 13 wsi, zapewne także założonych w XV w. (Chojnówek-Rożyńsko, Dębówka, Kacprowo, Koniecki Kąpskie, Konopki pod Grajewem, …), 5 osad młyńskich, które później stały się wsiami (…) i 12 wsi szlacheckich, utworzonych w nieznanym czasie w wyniku podziałów pierwotnego nadania (…) otrzymamy 176 wsi, których początki sięgają XV w.

Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku, [w:] Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego., pod red. Gnatowski M. i Majecki H., Warszawa 1975, s. 185.

Zamożniejszymi rodami byli [w ziemi wiskiej] Pobogowie z Lipy (…), Gozdawici, obdarzeni dobrami Grajewo, w których były Konopki i Mierucie.

Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku, [w:] Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego., pod red. Gnatowski M. i Majecki H., Warszawa 1975, s. 188.

W 1676 r. w Grajewie, który Szwedzi z Siedmiogrodzianami spalili, podatek pogłównego zapłaciło 35 osób dorosłych z urmistrzem na czele, 4 Żydów i 2 szlachty, a w Konopkach 29 dorosłych, w Miruciach 8, w Wierzbowie 18 itd.

Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku, [w:] Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego., pod red. Gnatowski M. i Majecki H., Warszawa 1975, s. 238.

W XIX w. w skałd dóbr Grajewo wchodziły: folwark Grajewo i Uścianki (3777 morgów), folwark Konopki (461 morgów), przyległośco Sokoły, Tatary, Kosiorowo, Aleksandrowo, młyn Cuder, tartak, cegielnie pod Konopkami i pod Miruciami, wapiennik, miasto Grajewo, wsie: Mirucie, Konopki, Wilczewo, osady Kosiorowo, Wiktorowo, Aleksandrowo (od Aleksandra Wilczewskiego), Chmielnik i część Danówku. Obejmowały one razem 6226 morgów, w tym folwarkach 2036 morgów, w lasach 2336, u mieszczan 643, u chłopów 1211 morgów.

Wiśniewski J., Dzieje osadnictwa w powiecie grajewskim do połowy XVI wieku, [w:] Studia i materiały do dziejów powiatu grajewskiego., pod red. Gnatowski M. i Majecki H., Warszawa 1975, s. 246.


Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Warszawa 1880-1902.


Spis parafian parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Grajewie – Konopki ok. 1875 r.


Mapa topograficzna opracowana w 1929 r. przez Wojskowy Instytut Geograficzny w Warszawie, sprawdzono w terenie w 1927 r.


Pomnik we wsi Konopki Kolonie (gm. Grajewo) upamiętniający mieszkańców wsi Konopki, Konopki Kolonia i Uścianki rozstrzelanych 24.06.1941 przez Niemców podczas pacyfikacji w trakcie II wojny światowej (zamordowano ok. 33 osoby).